آنچه که ما آنرا به نام (عصر آهن) می شناسیم ازدوران (هیتی ها) آغاز شد که قومی جنگجو و وحشی از نژاد آریایی بودند و بر شبه جزیره آناتولی (ترکیه امروزی) مسلط شدند. هیتی ها که تحت رهبری سلطان خود بنام (بارناس) متحد شده بودند به توسعه طلبی از همه سو ادامه دادند. در غرب به سوی جزایر دریای اژه و در شرق و جنوب تا جلگه های سوریه امروزی و در جنوب تا کوه های تاوروس پیشروی کردند.
علت پیروزی آنها سلاحی بود که تا آنروز مردم عالم از آن بی خبر بودند. آنها توانسته بودند فی سخت به نام آهن را کشف کرده و با گداختن آن، آنرا بصورت ابزار و اسلحه دلخواه درآوردند. هر چند شیوه آنها خام و بدوی و آهن بدست آمده ناخالص بود ولی در هر حال بر ابزار و اسلحه مفرغی که نرمتر بوده و بزودی خم میشد برتری کامل داشت.
سرانجام قدرت روزافزون آنها بر اثر اختلافات داخلی کاهش یافت تا بالاخره مردی به نام (تله پینوس) توانست وحدت آنها را تجدید کرده و نخستین امپراتوری واقعی هیتی ها را پدید آورد. هیتی ها توانستند ارتش مصر را به رهبری رامسس دوم شکست دهند و هر چند 50 سال بعد امپراتوری آنها نابود شد اما فرهنگ آنها تا 500 سال بعد در ایالات سوریه باقی ماند.